به گزارش سینماپرس، محمود گبرلو تهیه کننده و مجری برنامه در ابتدا گفت: در سینمای ایران فیلمسازان، تهیه کنندگان، بازیگران، فیلمبرداران خوب کم نداریم که لازم است همه دست به دست هم دهند و فیلم های خوب بسازند و اگر اختلاف نظری در میان آنها وجود دارد به معنای دشمنی نیست. این اختلاف نظرها موجب می شود تا سینمای ایران بیشتر رشد کند و ما به عنوان رسانه ملی مراقبت می کنیم تا از این اختلاف نظرها سوء استفاده نشود.

وی ادامه داد: مردم با هرفرهنگ، قومی و نژادی سینمای ایران را دوست دارند و در مقابل از مسئولان سینما توقعاتی دارند.

گبرلو در ادامه درگذشت همایون شهنواز کارگردان  فیلم «دلیران تنگستان» را تسلیت گفت.

مجری برنامه «شب های شفاهی» با بیان اینکه در شهرستان ها سالن های سینماها بسیار کم است، افزود: امیدوارم مسئولان تلاش کنند و سالن های سینمایی متعددی را برای همه شهرهای ایران فراهم کنند زیرا شرایط امروز سالن های سینما به گونه ای است که رفت و آمد سخت است، مسیر زیادی را باید طی کنند تا به سالن ها برسند اما با برنامه ریزی صحیح و ساخت سالن های مدرن و متعدد می توانیم مخاطب زیادی را جذب کنیم.

آیین نامه شورای صنفی نمایش به ما ابلاغ نشده است

در ادامه محمدرضا صابری دبیر و سخنگوی انجمن سینماداران در گفتگوی تلفنی درباره فیلم« آن سوی ابرها» به کارگردانی مجید مجیدی گفت: قرار بود این فیلم بعد از جشنواره فیلم فجر از ۲۵ بهمن در سینماهای کشور به اکران عمومی درآید اما با توجه به اینکه همه کارهای فنی فیلم در کشور هند انجام شد و متریالی که فرستاده بودند کامل نبود و قرار بود فیلم با زیرنویس و دوبله اکران شود که این امر مهیا نشد به همین دلیل قرار است از اول اردیبهشت ماه این فیلم با زیرنویس و دوبله به اکران عمومی درآید.

وی درباره آیین نامه شورای صنفی نمایش نیز گفت: با شناختی که از آقای حیدریان داریم توقع داشتیم آیین نامه جدید با صنوف مطرح شود اما نظر صنوف در این آیین نامه دیده نشده و به ما ابلاغ نشده است.

وی ادامه داد: ما تعجب کردیم که چرا نظر ما را جویا نشده بودند. در جلسه فوق العاده در انجمن سینماداران درخواست ملاقات با ریاست سازمان را مبنی بر اینکه چرا نظر ما در آیین نامه لحاظ نشده، را دادیم.

صابری گفت: در سال گذشته مخاطبین سینما ثابت کردند که هر وقت فیلم خوب داشته باشیم، استقبال می کنند. امیدوارم در اسفندماه شاهد رونق سینماها باشیم.

نجفی و بابائیان به ما اعتراض نکردند

غلامرضا فرجی نیز در تماسی تلفنی گفت: آیین نامه شورای صنفی نمایش دو ساله بود که ۷ اسفندماه دوران ۲ ساله اش به اتمام رسید. سال های گذشته آیین نامه هایی که به صنوف ابلاغ می شد، در آن نقطه نظرات صنوف را جویا می شدند اما آیین نامه سال  بدین شکل نبود و۹۷ هنوز به ما ابلاغ نشده است.

وی ادامه داد: اگر آیین نامه سال ۹۷ را دست اندرکاران سینما خیلی زودتر تصمیم گیری می کردند برای اسفندماه امسال اکران پر رونقی داشتیم. اما متاسفانه در بلاتکلیفی به سر می بریم.

فرجی در پاسخ به اشاره گبرلو درباره کمیته تخلفات نیز گفت: قطعا باید تعدادی از تهیه کنندگان عضو این کمیته باشند تا تخلفات را ابلاغ کنند.

وی درباره صحبت های احمد نجفی و اعتراض هایش نسبت به اکران «من یک ایرانی ام» نیز گفت: قاعده شورای صنفی این بود که  تخلفات را بگویند. ما نه از طرف نجفی و نه از طرف پخش کننده نامه ای مبنی بر اعتراض انها در شورای صنفی نداشتیم. در شورای صنفی نمایش اگراز طرف توزیع کنند گان تخلفی صورت گیردابلاغ و در کمیته تخلفات برررسی می شود. به عنوان مثال، اگر تعداد سانس کم شده باشد شورا اعلام می کند که اکران فیلم باید یک هفته دیگر ادامه داشته باشد.

فرجی تاکید کرد: باید بین پخش کننده و تهیه کننده فیلم هماهنگی وجود داشته باشد تا کم و کاستی ها بر گردن شورای صنفی نیافتد.

فرجی یادآور شد: اکران مناسب فیلم برعهده شورای صنفی نیست. تهیه کننده و توزیع کننده رایزنی می‌کنند، قرارداد می بندند، در شورای صنفی ثبت می شود و فیلم اکران می شود.

وی درباره اکران نوروزی نیز گفت: اکران نوروزی در حد گمانه زنی است. سینمادار و پخش کننده ها به دلیل اینکه تکلیفشان مشخص نیست نمی توانند برنامه ریزی کنند. سرگروه هفتم نیز هنوز مشخص نشده است. البته می خواهند سینما ماندانا را به چرخه اکران برگردانند اما منتظر وضعیت نهایی آیین نامه هستیم.

فرجی ادامه داد:  امیدوارم در سبد نوروزی امسال تنوع ژانردیده شود تا شروع خوبی برای صنعت سینمای کشورداشته باشم.

بی مهری گریبان نجفی را گرفت

در ادامه داریوش بابائیان پخش کننده فیلم «من یک ایرانی ام» نیز گفت: فیلم آقای نجفی در ژانرهایی ساخته شده که ما درکنار فیلم های طنز و پر فروش به سختی می توانیم به آنها برسیم. ما نباید درباره فیلم ها پیش داوری کنیم که فیلم در آینده می فروشد یا نمی فروشد. باید در ابتدا اکران سانس ها را درست بدهیم اما اگر در روز اول سانس تنظیم شده ندهیم به مشکل می خورد. من نمی گویم فیلم نجفی باید پر فروش می شد اما از ابتدا اکران مناسب نداشت.

وی درباره آیین نامه اکران نیز گفت: خوشحالم که این آزمون و خطا که حدود ۸ سال است فکر می کنیم درست است، اینبار حیدریان خطایی را انجام می دهد که فکر می کنم درست باشد. امیدوارم این آیین نامه برای ۴ سال تدوین شود و تداوم دار داشته باشد. اگر در وسط سال هیچ گونه تبصره و ماده غیر آیین نامه ای به آن اضافه نشود سال خوبی برای سینما خواهیم داشت.

بابائیان یاداور شد: احمد نجفی در دوره قبل ریاست جمهوری در دل شورای عالی سینما بود و چون در این دوره نبود، بی مهری همکاران گریبان او را گرفت. او در حدود ۳ سال به سراغ سرگروه ها برای اکرا ن فیلمش می رفت اما موفق نشد.

این پخش کننده ادامه داد: روزی که می‌خواستم فیلم را اکران کنم از او امضا گرفتم که با رضایت کامل از شرایط موجود فیلم را اکران می کند اما از فیلم هیچ حمایتی نشد. تقاضا دارم از فیلم هایی که ضرر می دهند حمایت کنیم. امروز شاهدیم بسیاری از دفاتر پخش از بین رفته اند  درحالیکه باید دفاتر فیلم قوی باشد تا بتوانیم حمایت کنیم.

روسری آبی، هامون، بانو کجاست؟

در ادامه آیدا پناهنده و مستانه مهاجر از دیگر میهمانان شب های شفاهی بودند که گبرلو در ابتدا روز زن را به آنها تبریک گفت.

مستانه مهاجر درباره تهیه کنندگی فیلم آیدا پناهنده و همکاری با او گفت: پناهنده ایشان یکی از معتبرترین کارگردان های سینمای ایران است که موفقیت های زیادی داشته است. علاوه برآن فیلمنامه ای درخشان به دستم رسید، عاشقانه ای اجتماعی که دوست داشتم آنرا تهیه کنم.

وی ادامه داد: علت انتخابم برای تهیه کنندگی فیلم جایزه های فیلم ناهید نبود دلیل اصلی این بود که ایشان یکی از مفاخر کشور ما هستند.

مهاجر درباره نگاه ارزشمند فیلمساز نیز گفت: منظورنگاه مولف است. سینمای مستقل یعنی لوباجت، با یک دو بازیگر. دراین فیلم همه عوامل حرفه ای بودند و همه با رضایت کامل کار را تمام کردند.

وی ادامه داد: من خاک سینما را خوردم در سینما بزرگ شدم و یاد گرفتم که چگونه نقش مولف را نگه دارم. در طول این سال ها با کارگردان هایی کار کردم که خودشان تهیه کننده بودند. در دهه ۷۰ آدم هایی فیلم تهیه می کردند که موفق هم بودند اما نگاه من از سینما حمایت از کارگردان است.

وی ادامه داد: در این مدت کوتاه با همه ناملایمتی که در اکران داشتیم، موفق بودیم. من آگاهانه فیلمنامه و کارگردان را انتخاب می کنم. جایزه برای من جذاب هست اما تعیین کننده نیست. من معتقدم هر کارگردانی که فیلم اولش موفق باشد در فیلم دوم کارش سخت تر می شود. نگاه و انتخابم درباره این فیلم درست بوده و خوشحالم که با پناهنده کار کردم.

مهاجربا بیان اینکه ۶۲ جلسه فیلمبرداری و ۲ ماه پیش تولید داشته است، گفت: خیلی ها به من می گویند چرا اولین فیلمت را سنگین شروع کردی؟ من معتقدم که یک روز و یک شب تهیه کننده نشدم. من ۱۱ سال کار کردم تا به تهیه کنندگی برسم و همیشه با آداب آن پیش رفتم. این تعاریف در کار برای من کم رنگ و بی معنی است و مهم این است که احساسات کارگردان را به درستی برای مردم بیان کنیم. اسرافیل از نظر تولید کار به شدت سختی بود و من معتقدم سینما هزینه دارد و هزینه ان از نظر روحی و اقتصادی بسیار سنگین است و تهیه کنندگی مساوی است با اقتصاد سینما.

تهیه کننده «اسرافیل» درباهر اکران فیلم گفت: از اوایل تولید پخش ما با هدایت فیلم بود و در پروسه ساخت هم همراه ما بودند اما این فصل اکران فیلم نبود و ما پاییز را برای اکران در نظر داشتیم. چرا فیلم باید زمانی اکران شود که همزمان با اکران های نوروز باشد. آقایان سعیدی پور و سرتیپی، تابش و فرجی به ما لطف بسیار لطف و کمک کردند. چرا الان خود سینمادارها باید متاسف باشند که فیلم با فروش خوب برداشته می شود.

مهاجر در پاسخ به سوال گبرلو مبنی بر اینکه مشکل این است که پیشداوری به فیلم های اصیل و حرفه ای آسیب می زند؟ پاسخ داد:پیش داوری درباره اسرافیل از جشنواره فیلم فجر شروع شد و ما همزمان در جشنواره برلین انتخاب شدیم اما اینکه در جشنواره های خارجی در چه بخشی فیلم حضور داشته باشد، مهم است. با پناهنده مشورت کردیم و می‌دانستم راضی نیست فیلم در آن بخش شرکت داشته باشد و تعامل بین ما از همینجا شروع شد.

وی ادامه داد: ماجرا را سیاسی کردند درحالیکه من با سیاست فاصله دارم. همه جا پر شد که فیلم را به جشنواره برلین ندادیم. هر جا می رفتم می گفتند فیلم شما کند است. من معنی کند بودن فیلم را نمی فهمم. منعقد شدن داستان نسبت به موضوع یک ریتمی دارد. میزانسن طوری است که روایت می کند. این پیشداوری ها صحیح نیست. در ابتدا افتاد گردن سینمادار که فیلم را نمی خواهد. درحالیکه فیلم یک درام عاشقانه است، استار هم داریم، فیلم جایزه زیادی برد و پول هم داشت. سوال این است که مشکل چیست؟ گفتند این فیلم ۳۰۰ میلیون بیشتر نمی فروشد. این صحبت ها از کجاست؟ از خود جشنواره شروع شد. بنابراین جای این نوع فیلم های فاخر در جشنواره فیلم فجر نیست.

مهاجر با بیان اینکه ۲۳ سال در سینما به همه خدمت کرده است، خاطرنشان کرد: درباره فیلم ها پیش داوری نکنیم. سینمای دهه ۷۰ ما کجاست؟ روسری ابی، هامون، بانو کجاست؟ ما با آن سینما عاشق شدیم. سینما باید چرخه اقتصادی داشته باشد، باید زنده باشد. من صف طولانی برای کلاه قرمزی و شهر موش ها ایستادم. آن سینمای کودک امروز کجاست؟

وی ادامه داد: به من می گویند اکران اسرافیل در نوروز هم ادامه خواهد داشت اما با ۷ فیلمی که نوروز می آید آیا مجالی برای ما می ماند؟. فیلم فروش خوبی دارد. اکران آن در شهرستان ها شروع شده است.

وی با بیان اینکه می خواهد اکران «اسرافیل» ادامه داشته باشد، گفت: یکی از دوستان گفت حیف است که این فیلم با فروش بالا از اکران برداشته می شود.

فیلمسازان را به سمت ساخت فیلم‌های کمدی هدایت نکنیم

در ادامه آیدا پناهنده کارگردان فیلم درباره همکاری اش با مستانه مهاجرگفت: بعد از نوشتن فیلمنامه به دنبال تهیه کننده بودیم و با دو، سه نفر هم صحبت کرده بودیم تا اینکه متوجه شدم مهاجر دوست دارد تهیه کنندگی را دنبال کند. می‌دانستم مهاجر نگاه من را دوست داشتند. آدمی مثل مهاجر تفاوتش با برخی از تهیه کننده های امروز این است که سال ها کارکردن با بزرگان سینمای ایران در کارنامه کاری اش او را در نگاهش متفاوت می کند. مهاجر تهیه کننده ای است که سینما برایش مقدس و قابل احترام است.

وی در پاسخ به این سوال که مستقل بودن را در سرمایه گذاری می داند؟ پاسخ داد: فیلم ما در اشل خود فیلم فاخری بود ضمن اینکه مهاجر بودجه کلانی بر ای ساخت فیلم جذب کرد منظور من از فیلمساز مستقل بحث نگاه فیلمساز مستقل است.

پناهنده درباره پرداختن دوباره به زنان در فیلم دومش توضیح داد: این فیلم فیلمی انسانی درباره ۲ زن و یک مرد است. من فیلم نمی سازم که از زنان حمایت کنم زیرا زنان سرزمین ما نیاز ندارند که یک فیلمساز از آنها حمایت کند. اسرافیل یک فیلم عاشقانه است.

کارگردان «اسرافیل» افزود: من یک سری ایده ها و خاطراتی دارم که فکر می کنم در ذهنم انبار شده و باید انبار ذهنم باید خالی شود. من زن هستم و حس می کنم قصه هایی هست که هنوز گفته نشده و تصاویری از زنان سرزمینم در ذهنم هست که هنوز بر پرده سینما نیامده است اما به این مهنا نیست که فیلم بعدی ام هم درباره زنان باشد.

وی درباره موفقیت دو فیلمش گفت:علت موفقیت ناهید و اسرافیل این بوده که آدم های داستان ها وجود داشتند و ما  فقط آنها را به صورت  قصه ای دراماتیک درآوردیم.

پناهنده درباره انتخاب بازیگران فیلم نیزگفت: پژمان بازغی اولین بازیگری بود که برای «اسرافیل» انتخاب شد حتی قبل از نوشتن فیلمنامه با او برای این نقش صحبت کرده بودم. هدیه تهرانی از لحظه شروع نوشتن فیلمنامه در ذهنم بود. کاریزمایی در جان اوست که فکر می کردم مناسب ترین بازیگر برای این نقش بود و مزیلا زارعی هم به دلیل پیچیده بودن نقش انتخاب شد. مریلا در جاهایی به اوج و قدرتی رسید که می توان گفت در بازیگری بی رقیب است.

پناهنده نیز گفت: اعلام شده گردش مالی سینمای ایران ۱۷۰ میلیارد تومان بوده که ۱۵۰ میلیارد آن از سینمای کمدی بوده است. این درحالیست که بخشی از این فیلم ها نه فیلم هستند و نه کمدی و جای آنها در سینمای ایران نیست، می تواند در قاب تلویزیون باشد. من مخالف شادی مردم نیستم اما باید بگویم تغییر ذائقه مردم خطرناک است. کسانیکه سیاست گذاری می کنند دارند دست به کار خطرناکی می زنند. تلویزیون ما دیگر تلویزونی نیست که رضا عطاران در آن سریال بسازد در این برهوت تلویزیون مردم به سمت سینما هجوم می آورند.

وی ادامه داد: امروز بیشتر سینماگران به سمت ساخت فیلم های کمدی رفته اند. برای سینمای ایران متاسفم. سینمایی که از مهرجویی، بنی اعتماد به اینجا رسیده است. فیلم خوب دیدن، تاتر خوب دیدن و کتاب خوب خواندن یادمان رفته است. بر سر فرهنگ ملت چه می‌خواهد بیاید؟

سینمای اجتماعی اتفاق مهمی است

پژمان بازغی در تماس تلفنی درباره حضورش در این فیلم، گفت: پناهنده تنها کارگردانی است که ۲ بار افتخار همکاری با او را داشتم. سینمای اجتماعی یکی از اتفاقات مهم سینمایی امروز ما است. اولین بار بود در مقابل هدیه تهرانی بازی می کردم او از بازیگران حرفه ای است. پناهنده کارگردان بسیار وسواسی است و این برای من به عنوان بازیگر خوب بود زیرا درباره نقش بسیار باهم صحبت کردیم. امیدوارم برای فیلم بعدی شان هم جایی داشته باشم.

وی درباره همکاری با همسرش مستانه مهاجر نیز گفت: اولین کار مهاجر به عنوان تهیه کننده بود، کار سنگینی برداشت به عنوان بازیگر  از او تشکر می کنم که بسیار صبور بود وناملایمات را با صعه صدر بخشید. من معتقدم تهیه کنندگی او را ۲۰ سال جلو انداخت.

در ادامه امیری یکی از نویسندگان اسرافیل در تماس تلفنی درباره همکاری با همسرش آیدا پناهنده گفت:همکاری مشترک در طی سالیان موجب شده خاطرات زیادی باهم داشته باشیم و نمی‌دانم این خاطرات از خانم پناهنده است یا ذهن من. فیلمنامه اسرافیل یک سال طول کشید و ۲ ماه بعد از اتمام فیلمنامه و انتخاب لوکیشن دوباره بازخوانی شد. همه بخش ها را باهم می نویسیم و در هیچ موردی تفکیک نداریم. من معتقدم فیلمنامه نویس ایده ها را پیاده می کند اما در نهایت کارگردان بیشترین تاثیر را دارد.